Community lezen

IMG_3025

Vroeger, heel lang geleden, bestonden er nog echte lezers. Zij kropen in een hoekje van de bank en genoten van een heerlijk boek. Tegenwoordig gaat het anders. Het is nog net geen Pokémon Go, maar veel scheelt het niet. We lezen namelijk met onze telefoon in de hand. En dan bedoel ik geen e-reader. Ik bedoel dat we lezen met Facebook binnen ons handbereik.

Hoe werkt het, volgens mij?

Het boek wordt aangeschaft. Als je geluk hebt, heb je het via een winactie ontvangen, een buzz of een leesclub. Of je bent een hobby recensent en hebt het boek gekregen van de uitgever of de auteur. Het maakt in het voorbeeld niet zo heel veel uit hoe je eraan gekomen bent, maar wat je ermee doet als je het hebt eenmaal in je bezit hebt.

Wat ik met een nieuw boek doe? Ik zet het boek vrijwel meteen op Facebook, Twitter, Instagram of Pinterest. Wie van jullie zit nu instemmend te knikken? Vervolgens delen we al lezende onze leeservaring. En tenslotte is het boek uit en zetten we ons finale oordeel in een blog, vlog of in een Facebookgroep.

We lezen samen. Door te bloggen, te vloggen, te recenseren of door aan een leesclub deel te nemen. Ik zit daarnaast nog in een aantal besloten Facebookgroepen waar uitsluitend en alleen over boeken wordt gesproken. Heerlijk vind ik dat. Mijn favoriete groep is Mustreads or not, maar wekelijks ontdek ik weer een nieuwe die ik nog niet kende zoals Samenlezenisleuker. Deze groepen hebben vaak meer dan duizend leden. Dagelijks komen er meerdere boeken voorbij. (bijna) Niemand maakt reclame voor zijn of haar eigen boek, nee, iedereen deelt de leeservaring en reageert gezellig op elkaars verhaal.

En daar wringt ineens een schoen. Wablief? Ja, lieve mensen, hier gaat het ineens fout. Want, vroeger, heel lang geleden, bestonden er nog échte recensenten. Uitsluitend in kwaliteitsbladen als het NRC of de Volkskrant werden de beste boeken die er in de voorgaande week waren uitgekomen, heel serieus besproken. De literaire ladder werd ernaast gelegd en het boek werd kritisch gewogen. Later namen ook regionale kranten en tijdschriften het over en werden ook meer populaire boeken besproken. Al worden de beoordelingen door TV, internetsites en tijdschriften steeds toegankelijker, de toon was/is nog steeds uiterst serieus.

En toen ineens kwamen wij: de lezers met een mening, de lezers met Facebook, Twitter, Goodreads, Instagram en Pinterest. De communitylezers! En wij hadden iets te vertellen, namelijk hoe we het boek hadden ervaren. In gewone taal, en niet in van die dure woorden, vertelden we aan onze FBvrienden wat we van het boek vonden. We startten blogjes, vlogjes en we vormden gezellige en besloten groepen. Geen duurdoenerij maar gewoon gezellig je leeservaring delen. Is dat alles? Gaan die recensies niet verder dan: ik vond het zoooo leuk om dit te lezen? Natuurlijk wel! Dit zijn vaak zeer informatieve recensies van veellezers die precies weten wat er in de markt speelt. Dit zijn juist pareltjes van liefdevolle ervaringsdeskundigen.

En waar wringt dan de schoen? Nou, dat zal ik je vertellen. Uitgevers zijn weliswaar erg blij met ons/jullie. Als een boek positief wordt besproken , dan verkoopt het beter. Maar aan de andere kant wordt er wel eens laatdunkend (jaja ik ga meteen duur praten) denigrerend (ik leer het nog wel af) en neerbuigend gedaan over de kwaliteit van deze recensies/leeservaringen. We graven niet diep genoeg en we nemen geen abstracte criteria die alom gelden voor het schrijven van een goede recensie om zo te komen tot een correcte weging van het literaire gehalte. Wablief? Wees nu eens eerlijk: was je bij de laatste zin de draad een beetje kwijt? Of dacht je: gaaaaap!!!!? Ja, dat komt door mijn plotselinge duurdoenerij. Ik kan maar beter gewoon doen, dan blijf je bij de les. En zo is het ook bij de hobby recensies: je leest ze met plezier en dat straal je uit als je over het boek schrijft! (en natuurlijk zijn ze niet allemaal even positief. We blijven kritische lezers.)

Mijn stelling is dat lezers graag willen weten of een boek leuk is om te lezen. We lezen tenslotte voor onze hobby, dus kan het maar beter een goed boek zijn. Daarnaast is het ook interessant om een officiële recensie te lezen, maar mijn koopgedrag wordt meer beïnvloed door de lezersrecensies. Ik wil namelijk zeker weten dat ik plezier heb als ik een boek mee op vakantie neem. (vooral als ik 20 euro moet betalen).

Wat ik graag wil weten: herken je dit? Hoe koop je zelf een boek? Schrijf jezelf wel eens een recensie? Is community lezen het nieuwe zwart? Beleven we een boek liever samen?

Ik blijf in ieder geval lekker lid van mijn Fb-goepen en ik lees met jullie belevenissen mee. Ik ben overigens met heel veel plezier Hebban recensent voor Literatuur, Kinderboek en Fantasy &SF. Daarin leg ik wel ladders, maar probeer niet al te duur te doen.

 

 

 

 

 

18c reacties

  1. Super leuk artikel en je slaat de spijker op zijn kop!

    Ik geniet ook echt van alle verschillende blogs en fb groepen.. Eerlijke, te lezen meningen. Top!

  2. Fijn stukje weer…. ik lees jouw bijdragen iig graag
    Maar een boek? Dat lees ik helemaal alleen… ik duik erin, beleef een avontuur, geef mijn eigen invulling.
    De invulling van een ander zou me alleen maar sturen en dus storen.
    R.

  3. Hoi Nienke, een paar opmerkingen en reacties:
    Serieuze recensies zijn soms erg diepgravend en lijken vooral te zijn geschreven voor literatoren en minder voor liefhebbers. Hoe goed ook, NRC heeft daar bijvoorbeeld nogal een handje van. Daarentegen: ik lees Trouw (oa) en de recensies daarin zijn juist wel meer op de liefhebber afgestemd, zonder aan kwaliteit in te boeten. Het kan dus wel.

    Ja, ik schrijf recensies, jij weet dat en je reageert er gelukkig ook vaak op. ik zal zelf geen “reclame” maken voor mijn blog maar als jij dat in een reactie wilt doen: be my guest.
    Ik recenseer oa voor Hebban, thrillers, non-fictie en fantasy. Daarin wil ik voor de doelgroep laten weten of een boek de moeite waard is, qua leesplezier maar ook kwalitatief. Die doelgroepen kunnen heel ver uiteenlopen, ik probeer daar mijn recensie op af te stemmen. Een boek van James Dashner (voor Hebban gedaan) vraagt een andere aanpak dan De laatste hand van Myslywski (literatuur voor een andere site) of Ik was een van hen van Maarten Zeegers (non-fictie Hebban) of De vreemdeling – Camus of Effi Briest – Fontane voor Classics united van Goodreads.
    Of ik er altijd goed in slaag om de doelgroep te “raken” weet ik niet zeker, maar uit de reacties krijg ik de indruk van wel, meestal dan toch zeker.

    Community lezen lijkt zeker in opkomst. Zie de hoeveelheid leesclubs op Hebban en Goodreads bijvoorbeeld, met verschillende gradaties van vrijblijvendheid. Het is voor velen stimulerend en dat is altijd goed als het om boeken gaat.

    Hoe ik aan mijn boeken kom: veel recensieboeken zijn gratis, hoewel de verplichte tegenprestatie zeker wel eens belastend is. Daarnaast: leeszaal Rotterdam (gratis en breed en diep assortiment, ik breng daar ook veel naartoe), kringloopwinkels, boekenmarkten, bibliotheek (lid) enzovoort.

  4. Heel herkenbaar allemaal. Ik vind het zelf erg gezellig om rond te snuisteren in de fb-groepen … op zoek naar medefans van auteurs waar ik naar opkijk, op zoek naar nieuwe schrijvers, op zoek naar meningen van anderen, … heel heerlijk allemaal. M’n meningrecensies over een boek zet ik meestal op Hebban en/of Goodreads en op m’n eigen profiel of fb/twitter. Soms denk ik dan wel : leest dit eigenlijk wel iemand, is dit niet te gewoontjes. Via Hebban schrijf ik me soms ook in voor de leesgroepen en dan kan ik wel genieten van de discussies omtrent een boek. Erg interessant om te zien dat sommigen er een heel andere mening op na houden.

  5. Wat een leuk en vooral helder artikel. En ja, zoals je weet ben ik ook recensent. Lezen en recenseren doe ik voor mijn hobby, omdat ik het leuk vind om te doen. Ik recenseer voor Vrouwenthrillers.nl, Boekenbijlage.nl en voor mijn blog. Hoeveel invloed mijn recensies op de lezer hebben kan ik zelf niet beoordelen, maar zelf laat ik me wel het liefst inspireren door de recensies die mijn collega-recensenten en bloggers schrijven. Ook de diverse Facebookgroepen waar veel boeken besproken worden kunnen mij er toe zetten juist dat ene boek te kopen of zelfs ook te gaan recenseren. En ik denk zeker dat de sociale media tegenwoordig een grote invloed heeft. Je leest veel diverse meningen en een boek komt uitgebreid in de picture. Zoals jijzelf al zegt, een officiële recensie is zeker interessant om te lezen, maar ik vind het interessanter om de meningen van mijn mede lezers te lezen…

  6. Haha zo herkenbaar dit. Voordat ik een boek aanschaf kijk ik altijd eerst op Goodreads en bij de lezersrecensies op boekwinkelsites om te zien wat anderen ervan vonden. Als ik uit die recensies op maak dat de meerderheid het boek niets vond, schrap ik die zo weer van mijn lijstje. Voor mij hebben deze recensies dus wel degelijk waarde. Officiële recensies van literaire mensen lees ik nooit en daar luister ik ook niet naar want te vaak is het zoals in jouw voorbeeld een boek dat ten onrechte opgehemeld wordt.
    Zelf schrijf ik ook vrolijk mijn ervaringen met boeken op mijn blog, op Hebban, op Bol en binnenkort wil ik er ook een paar op Goodreads gaan zetten. Heerlijk om je mening met anderen te delen en de boeken die je leuk vond aan te raden en aan te prijzen.

  7. Hmm ja. Ik heb dus graag een recensent aan het woord. Ik lees namelijk wel graag literatuur en minder graag leuke boeken. Die vind ik niet uitdagend. Ik ben blij dat er voor ieder wat wils is, kijk wel af en toe op Hebban.

  8. Mooi artikel en zo waar! Community lezen is zeker belangrijk , en zoo 2016: het delen van de info en wat je er van vindt. Ik zeg altijd wel: lezen is persoonlijk, je vindt het boek mooi
    ( P.F. THomese- De onderwaterzwemmer is prachtig), en of je vind het helemaal niks. Dan ” op naar de volgende “.Ik lees graag en van alles, ook literatuur..die soms ook leuk zijn hoor en omdat ik er zo superblij van wordt, geef ik het graag door aan anderen. Mensen vragen mij soms om een goede boekentip..op de persoon probeer ik deze dan te geven. En soms vraag ik er eentje terug. Door het uitwisselen van leeservaring, leesmeningen en leestips wordt het plezier in het lezen voor mij alleen maar versterkt. Mn boeken en het lezen zijn mn passie. Mn hobbyblog met de recensies met name voor mn Reading Challenge 2016 en ontvangen recensieexemplaren ed is daar uit voort gekomen, en vind ik een nieuwe uitdaging. Graag kijk ik ook hoe anderen deze recensies maken.
    Het bovenstaand artikel sluit hier goed bij aan.

  9. ( Karin Meinen ) Wat weer een heerlijk artikel. En ja ik zit instemmend te knikken! De meeste boeken zijn recensie-exemplaren. Mocht dat een keer niet mogelijk zijn dan koop ik hem zelf. Af en toe nog heerlijk papier maar de ereader is me heilig! En ik doe niets liever dan mijn keuzes en leeservaringen delen en die van anderen lezen. Ik ben lid van meerdere boekengroepen en elke dag scroll ik lurkend aan een bak koffie door alle tips, reacties en recensies. Ik reageer, haak in, of lees gewoon alleen lekker mee. Ik ben er stellig van overtuigd dat samen lezen leeft! 29 februari j.l. ging ons blog tezamen met de Facebookgroep de lucht in. Dat er nu al bijna 1600 boekengekken meekletsen en meebeleven hadden we niet durven dromen maar het is elke dag genieten! Welk boek lees ik, vind ik het goed of valt het tegen. Of gewoon lekker een leesfoto met je huisdier in je tuin. Dagelijks help je elkaar aan nieuwe boeken of ben je het wel of niet met elkaar eens over een boek. Mijn hart ligt echt bij recensies schrijven. Een boek in eigen bewoording onder de aandacht brengen, onderbouwen, enthousiast zijn of juist een keer niet. Hoe gaaf is het om via je blog, FBgroep, enz. zoveel mogelijk boeken, ook dankzij gastrecensies, onder de aandacht te kunnen brengen? En dan de jeugd, de YA is een favoriet item en het idee dat we ook daar juist een steentje aan bij kunnen dragen, ja daar worden wij echt heel blij van. Het Boekengebeuren is gewoon een geweldig iets 🙂

    1. Dat enthousiasme dragen jullie ook zeker uit! Ik word er heel blij van. ik zit de hele dag achter de computer en lees en leer en schrijf dan weer een stuk. Zonder al die boekenblogs zou ik niet op de hoogte kunnen blijven van al die boeken die uitkomen. Ik heb er veel aan. En weet je, een boek zonder lezersrecensies vind ik altijd een beetje raar; waarom slaan we met zn allen juist dat boek over?

Laat een reactie achter bij Samenlezenisleuker Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *