Young Adult leeft en leest

IMG_1286

Een aantal jaren geleden scheurde mijn meniscus en zat ik noodgedwongen maandenlang op mijn luie billen. Luisterend naar de radio kwamen de verhalen. De een na de ander. Het begon met een verhaal over leven op Mars. Als historica fantaseerde ik over mythologische wezens die de rode planeet veroverden. Al snel waren mijn Stympha’s (= mythologische moordvogels die giftige pijlen afvuren en dodelijke stront produceren) geboren.

Ik denk van nature vrij onschuldig dus het was voor mij logisch dat er geen seks, drugs en andere verboden jeugdzondes in mijn boek zouden voorkomen. Het onderwerp was gekozen: ik wilde een YA verhaal schrijven in het fantastische genre dat zich zou afspelen in een jagers en verzamelaars omgeving doordrenkt met Science Fiction elementen. Tot nu toe allemaal erg logisch, toch?

Daar is vast een groot lezerspubliek voor, dacht ik optimistisch. De zaak leek in kannen en kruiken. Gaandeweg kwamen er echter een paar forste kinken in de kabel: Het schrijven wilde niet echt vlotten en die rotvogels zitten nog steeds niet op Mars. Maar er was nog iets. Als ik om me heen kijk, zie ik weinig tot geen (van oorsprong) Nederlandstalige fantasy voor YA. Vertaald werk is voldoende voorhanden, maar van onze eigen bodem is het zoeken met een vergrootglas. Wat zeg ik? Kijkend door een telescoop met arendsogen zijn ze nagenoeg onvindbaar. Maar wie zoekt vindt. Ik las een paar Nederlandse YA boeken en het viel me op dat de taal me soms mateloos irriteerde: het was net alsof ik soms mijn moeder hoorde praten door de mond van een 16jarige hoofdpersoon. Kunnen Nederlandse schrijvers wel goede YA schrijven, vroeg ik me af.

Als je een vraag hebt, kun je dat het beste vragen aan de expert, is mijn mening, dus ging ik op zoek. En waar zitten meer YA-lezers dan op Facebook? Ik plaatse mijn vragen in de besloten groep Young Adults, boeken en series. Op deze besloten Facebooksite mag je boeken ruilen, verkopen en bespreken. Ik kreeg heel veel reacties. Wat meteen opviel is dat jeugd heel veel leest. (eerlijk gezegd dacht ik dat ze meer keken dan lazen, sorry.) Veel YA-lezers struinen het internet en de boekhandels af voor de nieuwste series en de mooiste uitgaven. YA leeft en leest.

Het was alsof ik in een spiegel van 30 jaar geleden keek. Ik had ze gevonden de boekenwurmen die net als ik existeren door te lezen! Was er dan toch niets veranderd? Natuurlijk wel. Wat mij het meest heeft verbaasd in de discussie is dat YA zoveel in het Engels leest. Ik had verwacht dat er veel vertaald werk gelezen werd, maar menigeen leest net zo gemakkelijk in het Engels als in het Nederlands en dan geven velen de voorkeur aan de oorspronkelijke taal. Dit komt mede door tenenkrommend slechte vertalingen, zei menigeen.

Nederlandse boeken worden niet actief gemeden maar de Engelstalige zijn simpelweg meer voorhanden en beter. Er wordt veel via Engelstalige zoekmachines gezocht. Ze zijn goedkoper en doorgaans mooier, was het oordeel.

Er was een mening die eruit sprong en door de meesten werd gedeeld. (omdat het een besloten groep betreft ga ik niet citeren of namen noemen.): Engelstalige boeken hebben al een filter doorstaan. Ze zijn boven komen drijven in het buitenland waar het aanbod vele malen groter is dan in ons kikkerlandje en die toptitels komen naar Nederland. Daarnaast viel de kennismaking met Nederlandse titels vaak tegen. De keuze voor Engelstalige boeken was voor de meesten heel vanzelfsprekend.

Toch had iedereen zijn favorieten. Hier volgen een paar namen van eigen bodem in willekeurige volgorde:

Christine Chaliers, Helen Vreeswijk, Chinouk Thijssen, Thomas OldeHeuvelt, Lisette Jonkman , Chantal van Gastel, Patty van Delft, Olga Hoekstra, Eva Moraal, Mara Li en Jen Minkman.

En eerlijk is eerlijk: ik heb van bovenstaande auteurs (zelfs van Thomas) nog nooit een letter gelezen. Het wordt tijd, hoogtijd.IMG_3025

NB. foto van mn kleine voor de niet-bestaande blog van de grote.

2c reacties

  1. ah ja, dat ervoer ik vroeger ook al!! Dus er is publiek voor jouw boek!!!!
    Enne… ’t gaat toch om de reis … ook voor die rotvogels … Mars is slechts de eindbestemming 😉

Laat een reactie achter bij riann Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *